و تاريخ همه اين ماه‌هاي مکرر است، ماه‌هايي همه مکرر يکديگر، سال‌هايي تهي و عقيم، قرن‌هايي که هيچ چيز نمي‌آ‏فرينند، هيچ پيامي بر لب ندارند، تنها مي گذرند و پير مي‌کنند و همين و در اين صف طولاني و خاموش، هر از چنديشبي پديدار مي‌گردد که تاريخ مي‌سازد، که انسان نو مي‌آفريند و شبي که باران فرشتگان خدايي باريدن مي‌گيرد، شبي که آن روح در کالبد زمان مي‌دمد، شب قدر!